Endişelenmeyin, Savaşın!

Hayatımızda bazı sorunları oturup düşündüğümüzde endişeye kapılırız. Çünkü endişe edilecek kadar büyük bir sorundur ve biz onun altından nasıl kalkacağımızı bilemeyiz. Hâlbuki savaşmak kötü bir şey değildir. Savaş insanı geliştirir. Bir odun gibi hareketsiz ve tepkisiz kalmaktansa bir ateş gibi yakıcı ve canlı olmak çok çok daha iyidir.

Söylemeye çalıştığım kötü bir insan olmak değildir. Ama karşı koymayı öğrenene kadar, karşı koymamamız bir önem arz etmez. Demek istediğim önce öğrenmemiz gereken savaşmaktır. Bunun için gereken her şeyi yapabilirsiniz. Budist felsefe bunu söyler. Ayağa kalkıp direnmeniz gerekiyorsa direnin. Hiçbir güç sizi aşağı çekemesin.

Bhagavad Gita’da Krishna Arjuna’ya savaşmasını söyler. Arjuna ise karşısında, hayatı boyunca en çok sevdiği insanların olduğunu, onlarla savaşamayacağını söyler. Eğer bir savaşın içindeysen, düşman kim olursa olsun savaşmalısındır.

Endişeden kurtulmak için yoga yapabilir, o sorunun gözlerinin içine bakarak onunla savaşabilir, o endişenin en kötü sonucunu hayal edip, yine hayalinizde sağ çıktığınızı görene kadar zihninizde savaşabilirsiniz.

Savaş barışın olmasını sağlar. Endişe, huzura giden bir yol olabilir. Tutku ve nefret arasında ince bir çizgi vardır. Her şey zıttıyla var olur. Zıttıyla da güzeldir.

Endişe hissettiğinizde önce kendinizi durdurun. Sonra meditasyon yapın ya da zihninizde endişe duyduğunuz durumu canlandırın. Ve çözümler aramaya başlayın. Bilinçaltımıza ne sorarsak o bize cevabı er geç verir. Sorun. ‘Bu işten nasıl kurtulurum? Ben bu savaşı nasıl kazanırım?’ Sürekli bu soruları sorun. Böylece kendi kendinize bilinçaltınıza bu soruları yönelterek cevapları alacaksınız. En beklemediğiniz anda siz bulaşık yıkarken arka tarafta, yani bilinçaltınızda, zihniniz bu sorulara yanıt bulmaya, aramaya devam edecek ve size bir çözüm sunacaktır. Endişe bir duygudur. Bu yüzden geçicidir. Onun peşine takılıp gitmeyin.