TURUNCU

TURUNCU 2-8 Kasım haftası rengimiz turuncu çünkü Lösemili Çocuklar Haftası.
Ancak benim size bahsedeceğim turuncu rengin artı bir farkı var, Down Sendromlu. Alperen uzun tedaviler ardından dünyaya gelen, özlemle beklenen, çok sevilen bir bebek. Annesi Sabiha bilmediği birçok şeyi Alperen sayesinde öğrenmiş. Down Sendromu nedir? Neler yapmalı? Alperen’e en iyi şartlar nasıl sağlanır? Öğrenmesi nasıl desteklenir? Dil gelişimi için yapılacaklar nelerdir? Gibi bir sürü sorunun cevabını aramış, bulmuş. Bu konuda, dernekte arkadaşlarla birbirimize çok iyi geliyoruz, dedi.


Çünkü dernekte ya benim geçtiğim yollardan geçmiş ya da benim geçtiğim yola yeni girmiş biri muhakkak oluyor, diyor. En önemlisi de benzer sorunları yaşadıkları için bazen konuşmadan anlaşabilecekleri insanların etraflarında olması onlara iyi geliyor. Sabiha’da bebeğinin Down Sendromlu olduğunu doğumda öğrenen annelerden. Hafızama kazınan sözleri; “Hamileyken Down Sendromlu olduğunu öğrenseydim, onu yine doğururdum. Onu çok bekledim, çok istedim. O bir mucize. Sadece beni neyin beklediğini bilmek, hazır olmak isterdim.” On altı aylıkken Alperen’in bir kız kardeşi olmuş. Her çocuk gibi kardeşini kıskanmış. Alperen’in gelişiminde bir takım gerilikler baş gösterse de sevgi dolu kalbiyle kardeşini sarıp sarmalamış. Zaman ilerleyip, her şey olabildiğince normale dönmüş.


Alperen özel eğitime gitmeye başlamış. Eğitime koşa koşa giderken gitmek istememeye başlamış. Gece uykularından ağlayarak uyanıyormuş. Neşeli, hareketli çocuk gitmiş yerine halsiz, huzursuz, mutsuz bir çocuk gelmiş. Annenin ilgisi ve dikkati sayesinde kısa sürede teşhis konulmuş. Maalesef lösemiyle tanışmışlar. Sadece neyi var diye öğrenmeye gittiklerini düşündükleri hastanede kırk sekiz gün kalmışlar. Dört yaşındaki bir çocuğa hastane de kalma zorunluluğunu, ilaçları, kemoterapiyi anlatmak zorken, Down Sendromlu dört yaşında bir çocuk için her şey daha zor olmuş. Dr Behçet Uz Çocuk Hastanesi’nde ilgili bölümde yatarken hastanedeki görevli herkes hem Alperen’le hem Sabiha’yla serviste yatan diğer herkesle olduğu gibi çok özenle ve dikkatle ilgilenmişler. Teşhis konulur konulmaz Lösev görevlileri gelip destek olmuşlar. Hatta hastaneden çıktıktan sonra da desteklerini eksik etmemişler. Sabiha hepsine minnettar. Yaklaşık iki ay kaldıkları hastaneden ilaç tedavisi bittiği için çıktı Alperen. Ancak sağlıklı bizleri bile olumsuz etkileyen grip virüsü Alperen’i de bulunca tekrar hastanede yatmak zorunda kaldı. Şimdi bizim turuncu rengimiz Alperen iyi, evinde, sevdikleriyle birlikte. Ancak her şey bitmiş değil, uzun bir süre doktorları onu takip edecek. Bu yazıyı okuyan herkesten Alperen ve diğer lösemili çocuklar için küçük bir isteğimiz var, sizin için basit bir grip bizim çocuklarımızı hastaneye yatırıp, çok olumsuz sonuçlar doğurabiliyor. Maske takabilen çocuklarımızı maskesiz çıkarmıyoruz ama Alperen gibi özel çocuklarımızda bu her zaman mümkün olmuyor. Bu sebepten özellikle lösemili çocukların bulunduğu hastanelerde bizim çocuklarımıza taktıramadığımız maskeleri siz takar mısınız?

Güler Mercan