Büyük Temizlik

Adaylık sürecinin bunca uzaması, sabahtan akşama onlarca doğru yanlış haberin basında yer alması İzmirlinin kafasında nasıl bir soru işareti bıraktı bunun yankılarını bugünden itibaren yani atanmışların resmen açıklanmasından sonra herhalde çok açık göreceğiz. İzmirlinin istemlerinin hiç dikkate alınmaması bir yana, tabanın bu konuda adeta yok sayılması da ayrı bir fecaat. 
Neyse en azından oh be diyebiliriz artık.
Adaylar belirlendi ve birkaç gün bağırış çağırıştan sonra her şey eski haline gelir. Tıpış tıpış mart ayında sandığa gidilir.

Kim ne derse desin Sayın Özel, İmamoğlu ve Kılıçdaroğlu arasındaki aday belirleme mücadelesinin en büyük mağduru İzmir oldu. Ya İzmir çantada keklik nasılsa diyerek en sona bırakıldı ya da ne olursa olsun benim adamım olsun kavgası. Sonuç olarak zor da olsa kentimize bir aday bulundu. Her ne kadar atalarımız ‘geç olsun güç olmasın’ demiş olsa da bu kez bazı şeyler güç olacak gibi.
CHP’nin İzmir adaylarının belirlenmesinde ilgimi çeken en önemli olay da günlerdir konuştuğumuz DEM dayatmalarını Genel Merkezin adeta elinin tersiyle silip atması. Kim bilir belki de İzmir’de DEM desteğine gereksinim olmadığını bildiklerinden.
Peki, DEM’in desteklediği Sayın Soyer’in çizilmesi DEM’i nasıl etkileyecek derseniz onu da Sayın Tugay’ın tutumu belirleyecek. DEM’li kadrolar dağıtılmazsa elbette sorun çıkmaz.

Bu saatten sonra Sayın Soyer’in söylediklerini tartışmanın bir anlamı yok ama söyledikleri gerçekten ilgi çekici: “ Son günlerde İzmir üzerinden yürütülen polemiklerin asıl maksadı, Türkiye’de güçlü muhalefeti bölmek, zayıflatmak ve kişiler arasında bir kavga olduğu izlenimi yaratmaktır.”
Ne garip değil mi?
Her şey açık açık kamuoyunun gözü önünde olup biterken Soyer ‘muhalefeti bölmek’ diyerek iktidarı suçluyor.
İyi de muhalefet denilen altılı masa çoktan parçalandı. Ama muhalefet olarak CHP-DEM ortaklığından bahsediyorsa o başka. Bunu açık olarak kendisi dahi belirtemeyip dolaylı yollara sapıyor.
Kişiler dediği elbette CHP liderliğinde ismi geçen üç isim. Ama bu üç isim arasında aday belirleme çekişmesi olduğunu herkes biliyor. İstanbul Belediye Başkanı İstanbul’un bir başka ilçesindeki başkanı arayıp; ‘seninle çalışmak istemiyorum’ diyebiliyorsa, İstanbul’dan kendi memurunu İzmir’e aday ol diye gönderiyorsa bu dayatmalarla iktidarın ne ilgisi olabilir?  CHP içindeki taraflar zaten yeterince karıştırıyor ortalığı.
“Bizlere umudunu bağlamış milyonlarca vatandaşımızın inancının, sığ siyasetin kişiler üzerinden yürüttüğü oyunlara kurban edilmesini asla kabul etmiyorum.” ‘Sığ Siyaset’ diyerek Genel Başkanı ve İmamoğlu’nun arasındaki aday belirleme kavgasını anlatmak istiyorsa, onları suçluyorsa söyleyecek lafımız yok.
Neyse bu çıkış da işe yaramadı. Genel Merkez hiç bilinmeyen, konuşulmayan isimlerle seçimlere girmek için imzayı attı. Sayın Soyer dahil yirmi Belediye başkanının ismi çizildi.
Dolayısıyla İzmir adaylarında ne İmamoğlu nede Kılıçdaroğlu’nun istediği adaylar oldu. İzmir adayları deyim yerindeyse Özgür Özel ve ekibinin estirdiği rüzgarla belirlendi. Cemil Tugay’dan Karabağlara, Kınık’a dek her yerde Özel ve ekibinin imzası var. Ama hangi duygularla?
Duygusal ilişkilerle ilintili haberler basında sık sık dile geldi, tekrar girmeye gerek yok.

Nasıl derler?
Artık önümüze bakacağız.
Bizler için değişen bir şey yok da yatıp kalkıp Soyer diyenler, onun yanından ayrılmayanlar, Soyer’in yeniden aday olması için bin bir takla atanlar şimdi ne yapacak merak ediyorum!
Rahmetli Demirel’in literatüre geçmiş meşhur bir lafı vardı; “Dün dündür bugün bugündür” deyip yeni başkanın yanında mı yer almaya çalışacaklar yoksa gazetecilik yapmaya mı yönelecekler göreceğiz.
Eh herhalde Sayın Tugay da bunları bir yere not etmiştir.

İzmir için yeni bir dönem başlıyor.
Bence iktidar ve muhalefet arasındaki yerel mücadele bu kez çok daha keskin olacak.
CHP’de yaratılan küskünler ordusu neler yapacak, onları hangi rüzgar sürükleyecek göreceğiz.
Dedim ya bugün yarın başlar hareketler. Kim bilir belki de bağımsız veya sol adayların en yoğun olarak ortaya çıktığı bir dönem yaşanır.