Terör ve Liderlik

Zaman bazen öylesine hızlı akıyor ki bir de bakıyorsunuz ki kafanızda yapmak için tasarladığınız birçok şey için zaman kalmamış. Bu zamanı kullanmayı bilemeyişimizden mi yoksa birçok şeye ön yargı ile yaklaştığımızdan mı?
Bir türlü denge kuramıyoruz ilişkilerimiz, düşüncelerimiz güven ve ön yargılarımız arasında.
İşte bu dengesizliği kurcalamak, ön yargılarımızı körüklemek neye ne zaman destek vermek konusundaki kararlılığımızı ya da kararsızlığımızı etkilemek için terör örgütleri her seçim döneminde olduğu gibi yine faaliyete geçtiler.
Uzun yıllardır her seçim öncesi birçoğumuzu derinden etkileyen terör faaliyetleriyle karşı karşıya kaldık toplum olarak.  Ama yazıktır ki bu saldırılar karşısında bile kimimiz saldırıların nedenlerini anlayamadığından, kimimiz iktidara karşı ön yargılarından, kimimiz umursamazlığından çok farklı tepkilerle daha doğrusu yok denecek kadar cılız tepkilerle terörün nedenlerine inip gerçek amaçlarının ne olduğunu göremedik.
Seçim öncesi terör saldırılarının amacı, siyasi süreci bir şekilde etkilemek ve toplumu korku ve şüpheye sevk etmektir. Amaç ülkedeki demokratik ortamı yok edip seçim sonuçları ve halkın oylarını etkilemektir. Doğal olarak saldırılar ülkedeki demokratik gelişmeyi engeller, istikrarın bozulmasına neden olur mevcut iktidarlara güvensizliği körükler; dolayısıyla demokratik rejim ve iktidarlar bundan en büyük zararı görürler.
Yaratılan korku atmosferi de toplumun günlük yaşamını etkiler. Alınan tedbirler her ne kadar vatandaşların güvenliği için olsa da bazen demokratik kuralların askıya alınmasına da neden olabilir.
Bu da ülke yönetimlerine güvensizliğin yolunu açar.
Son bir aydır olanlara bakalım.
Gazze mitingi sonrası bir vatandaşın elindeki Arapça yazı nedeni ile yumruklanması. (Basmane’ye gidin birçok yerde Arapça yazılar görebilirsiniz)
Fatih Camii İmamına bıçaklı saldırı, Santa Maria Kilisesine saldırı, Diyarbakırlı Ramazan Hoca cinayeti, Çağlayan Adliyesine saldırı ve son olarak da K. Çekmece de AK Parti seçim programına silahlı saldırı.
Gariptir hepsi de İstanbul’da.
Peki, bunca saldırıya karşı toplum olarak, siyasi partiler olarak ne yapıldı?
Kolluk kuvvetleri çabaları dışında bu saldırılara karşı ciddi bir kınama var mı?
Bunca saldırının arkasında belirli amaçlar olduğunu düşünmemek biraz safdillik olmaz mı?
Demem o ki bu tür saldırılara karşı verilecek en güzel yanıt “birlik” olmalıydı. Nedenli farklı düşüncelere sahip olursak olalım teröre karşı “birlik” olduğumuz sürece bu işi yaptıranlara verilecek hiçbir kozumuz kalmaz.

Sayın Soyer’e anketlerden olumlu sonuç çıkmadığı gerekçesiyle yeniden görev verilmemesi ve yerine anketlerde yine pek olumlu sonuçlar alamadığı söylenen Sayın Cemil Tugay atanması İzmir’de bazı kesimleri rahatsız etti.
Daha önce de yazdığım gibi Sayın Soyer’in bu kente yeterince hizmet etmediğini çok yanlışları olduğunu kendimce yazdım.
Ama Sayın Soyer’i bunca oyalayıp kendisine en azından bir teşekkür edip aday gösterilmeyeceğini söylemeden bir başka adayın çıkarılmasını da kabul edemedim.
Partide güç savaşı yapanların hiçbiri Soyer’in başkanlığının devamını istemediği için en azından kendisini mağdur etmeden bu iş kibarca yapılabilirdi.
Kaldı ki Sayın Soyer başarısızsa birlikte çalışmak için bir görev teklifinin anlamı ne?
Bunca mağdur edilen bir kişinin her ne olursa olsun şu an bir görev kabul etmeyeceğini bilmek için üstün zekalı olmaya da gerek yok.
Oysa işin başından beri çok kişinin görmek istemediği; değişimin sadece belediye başkanlarının atanmasından ibaret olduğu gerçeği.
En somut göstergesi de CHP de hala birçok belediye başkanının atanamaması.
Partide adayların atanması ile ilgili bu güç savaşı nelere mal olur, sonu nereye gider?
Sanırım bunun görüleceği yer 31 Mart akşamı alınacak seçim sonuçları özellikle İstanbul seçim sonuçları diyebiliriz.
 
Değerli bir uzmanın liderlik üzerine sözleri dikkatimi çekti bende herkesin dikkatine sunmak istedim.
Şöyle sıralıyor liderin görevlerini.
İkna edici bir vizyon ifade etmek, insanları bu vizyon etrafında toplamak, onları bu vizyonu hayata geçirmeye motive etmek.
Günümüzde liderlik sorunu yaşanan siyasi topluluklara bir çağrı olması ve söylenenleri liderlik iddiasında olan kişilerde aramaları dileğiyle.